Sinds een jaar of vijf werk ik in Nieuw-Zeeland en het valt me op dat veel dingen hetzelfde zijn. Psychose in het Nederlands lijkt verdraaid veel op de term psychosis in het Engels. Met dezelfde typische negatieve symptomen en cognitieve stoornissen die erbij horen. De taal is wat anders, wat ik in Nederland beschreef als gezonde stemmenhoorders heet hier Matakite, maar dat went snel. We hebben ongeveer dezelfde medicijnen die we op ongeveer dezelfde manier gebruiken. De minder leuke dingen hebben we hier ook. Administratie, patiënten die dreigen met klachten als je niet x doet en routine outcome monitoring, dat laatste wordt geïnterpreteerd door een mannetje van het ministerie dat verbaasd is dat depressieve mensen niet gesepareerd worden.
Totaal anders is hier dat ik zo ongeveer elk ernstig psychiatrisch ziektebeeld zie. Ik woon op het zuiden van het Zuidere
