Een van haar laatste taken als directeur van MIND was het bijwonen van het Kamerdebat over de vrijeartsenkeuze. Die is in het geding, en MIND is er bezorgd over. ‘Zeker in de geestelijke gezondheidszorg is het belangrijk dat de cliënt een klik heeft met zijn behandelaar. Als er straks niets te kiezen valt wat dat betreft, kan dat grote nadelige gevolgen hebben. Ik heb daar in de Tweede Kamer een vurig pleidooi voor gehouden.’ Ter Avest zette zich tot de laatste minuut fanatiek in, en deed dat vijftien jaar lang. Mét succes: mede dankzij MIND is het nu normaal dat naasten van een cliënt worden betrokken bij de behandeling en dat er triadisch wordt gewerkt, vertelt ze. ‘Dat was eerst een onontgonnen gebied. Nu zijn er familieraden, familievertrouwenspersonen, worden familieleden steeds beter betrokken bij een behandeling en is er zicht op kinderen.’ De scheidend directeur noemt het een cultuuromslag. MIND introduceerde het familiesterrensysteem, waarbij het familiebeleid van een instelling wordt geprezen.
Trots
Nog iets waar MIND hard tegen heeft gestreden, is het separeerbeleid. ‘Opsluiten is geen zorg’ is de kreet die MIND lanceerde. ‘Wij wilden voorkomen dat mensen gesepareerd werden en dat in plaats daarvan ingezet werd op de-escaleren. Dat wordt nu breed gedragen in de ggz, maar wij zijn begonnen met het agenderen van dat onderwerp. We brachten het stevig in de media en dat is door veel psychiaters en andere hulpverleners goed opgepakt. Het was een soort bewustwording.’ Ter Avest, zelf te maken gehad met postnatale depressie, is ook trots op de grote demonstratie die in 2010 door MIND – samen met de NVvP en NL GGz – in no time uit de grond werd gestampt tegen de plannen om cliënten in de ggz een eigen bijdrage te laten betalen. ‘Ggz is geen luxe! Met 10.000 mensen op het Malieveld: woedend waren we. En de psychiaters ook!’ O ja, ze is ook trots op de oprichting van Samen Sterk zonder Stigma, nog een mooi voorbeeld van de samenwerking met de NVvP. En op koningin Máxima als voorzitter van MIND Us, de stichting die zich richt op het voorkomen van psychische klachten bij jongeren. ‘Ik raakte tijdens een symposium waar koningin Máxima aanwezig was in gesprek met haar adviseur. Zo is het gaan rollen en werd de koningin uiteindelijk voorzitter van MIND Us. Als je als maatschappij wilt investeren in het welzijn van jongeren, en de openheid en reële beeldvorming rond mentale problemen wilt bevorderen, wat kun je dan beter hebben dan een koningin die zich daarvoor inzet? Zij vindt het heel belangrijk dat jongeren mentaal veerkrachtig zijn.’
Haar laatste grote struggle als directeur van MIND was die tegen de sturing op zorgcontractering zoals opgenomen in het integraal zorgakkoord (IZA), dat MIND níet heeft ondertekend. ‘Cliënten zijn straks te afhankelijk van waar de zorgverzekeraar zorg inkoopt. Er is geen enkel inzicht in de contracten van verzekeraars. Wij zijn bang dat de cliënt straks dan helemaal geen keuze meer heeft wat betreft de juiste zorg om wachtlijsten te omzeilen. De rekening komt straks bij de cliënt te liggen als deze naar een vrijgevestigde psychiater gaat, en tegelijkertijd dreigen de vrijgevestigde praktijken om te vallen omdat hun zorg niet wordt vergoed. Cliënten zijn dan noodgedwongen aangewezen op de grote instellingen.’
Niet separeren maar de-escaleren, hebben wíj op de agenda gezet