Artsen1Daagse

Bij het schrijven van dit voorwoord, het Voorjaarscongres is net voorbij, voel ik me nog steeds in een roes. Wat een mooi congres hebben we beleefd. Het lezen van deze De Psychiater zet me weer met beide benen op de aarde. De hardnekkige wachtlijstproblematiek staat immers deze keer centraal. Hoewel door de tijd heen veel acties zijn ondernomen, ontbreekt de oplossing vooralsnog.

‘Wij willen in ons team graag passende zorg implementeren, heb je nog tips over hoe we dit kunnen doen?’, vroeg een collega mij laatst. Ik was blij verrast met deze vraag, maar was er ook wel een beetje verlegen mee. Want wat zou het antwoord moeten zijn? Als antwoord op haar vraag benoemde ik enkele algemene aspecten van passende zorg. Maar het belangrijkste leek me dat ze met haar team in de regio hierover aan het nadenken waren.

Wachtlijsten in de ggz, het is een actueel maar ook ingewikkeld onderwerp, waarvoor geen eenduidige oplossing is. Ondertussen schaadt het patiënten die soms maanden moeten wachten op zorg. Toch zijn er talrijke suggesties en initiatieven om de wachtlijsten de wereld uit te helpen. De Psychiater maakte een rondgang en vroeg een aantal mensen naar hun visie. Een impressie.