Zeep

  • 3 min.
  • Voorwoord

Frank Covers komt nog eens ergens. Eerst wandelde hij in de Andes, zonder vrees voor lama's en het Lichtend Pad. Nu bericht hij ons vanuit, vermoed ik, de Serengeti. We zien hem in ieder geval voor zo'n grote, zijhet wat sprieterige Afrikaanse boom staan, met iets van de wilde frisheid van limoenen over zich (al slaat dat op een andere reclame). Covers heeft onmiddellijk contact met de plaatselijke bevolking. Ook een kunst, zult u zeggen. Hij kiest immers een onderwerp dat mensen overal ter wereld aanspreekt: blijven de kleuren wel goed in de was? Dat Covers diep in Afrika gewoon Nederlands spreekt, verbaast mij niet. Hij kent geen Swahili. Wat me wel verbaast is dat hij er in geslaagd is een plaatselijke vrouw, die nota bene een kop groter is, Nederlands te leren. Wat ze zegt klinkt tenminste als 'robijn intensiev'. Is dat nu postmoderne ontwikkelingshulp?

&ellipsis;

Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen

Account aanmaken

Heeft u al een account?