Ik was geschokt door de suïcide van onze collega en medelid van deze Vereniging Dick Oudshoorn; via de telefoon hoorde ik het verschrikkelijke nieuws. Moet dat nu ook nog in de krant, dacht ik later. Het is me wat en wat is dat toch dat een gewaardeerde en gerespecteerde collega in zo'n drama verwikkeld raakt, met zulke desastreuze gevolgen. Ik begrijp dat niet, en het maakt me onzeker dat anderen denken dat wel te begrijpen en dat ook laten merken.
Het is me ook wat met de Nederlandse psychiatrie, dat in deze Vereniging met zo'n 1900 leden een crisissfeer heerst rond bestuur en financiën. De rapportage van de onderzoekscommissie geeft achter nuchtere constateringen en conclusies ook een cultuur weer van hoe wij met bestuurlijke zaken zijn omgegaan. Wat is dat toch? &ellipsis;