'Een weldaad' vond Harry Crielaars het, toen hij drieëneenhalf jaar geleden als directeur van de Alzheimerstichting aantrad. 'Aan niemand hoefde ik uit te leggen dat wij een goede club zijn. Dat weet men al.' Eigenlijk hoort de Alzheimerstichting niet thuis in een serie over patiëntenverenigingen. 'Voor mensen met de ziekte van Alzheimer kun je namelijk geen echte belangenvereniging zijn. Alzheimer is een degeneratieve hersenziekte, waar nog niets tegen te doen is. Dus richten wij ons op de mantelzorgers, degenen die de patiënten verzorgen en verplegen. De ondersteuning die wij hen bieden, heeft natuurlijk ook een positieve invloed op de patiënt. Want gaat de mantelzorger eraan onderdoor, dan heeft ook de patiënt een probleem.' &ellipsis;
Nooit gebrek aan vrijwilligers
De Alzheimerstichting, 24 uur per dag bereikbaar
Patiëntenverenigingen worden steeds professioneler in het behartigen van de belangen van patiënten. Aangedreven door een arsenaal van vrijwilligers, treden zij steeds meer op de voorgrond met hun deskundigheid over de ziekte zelf en de begeleiding van de patiënt. In de komende nummers van De Psychiater komen enkele grote patiëntenverenigingen met betrekking tot de psychiatrie aan het woord. Deze maand de Alzheimerstichting, waarvan voorzitter Harry Crielaars vindt dat zij eigenlijk geen echte patiëntenvereniging is.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?