'Ik was onrustig en jachtig tussen patiënten en collega's, ik stond niet open voor nieuwe ideeën en was sceptisch en pessimistisch. Ik vond mijn werk nutteloos omdat patiënten steeds opnieuw moesten worden opgenomen (...)' Gezondheidswetenschapper M.E.W. Melchior begint zijn proefschrift Burnout & work in long-stay psychiatric nursing met een citaat van een verpleegkundige met het burnout syndroom. Dit is een syndroom van emotionele uitputting, depersonalisatie en verminderde persoonlijke bekwaamheid, dat voorkomt bij personen die in hun werk intensief met mensen omgaan. 'Verpleegkundigen die burned out zijn, voelen zich opgebrand, futloos, hebben nergens meer zin in ', zo vertelt de onderzoeker. 'Ze zijn vaak cynisch en hebben genoeg van "altijd dat gezeur van die patiënten." Ze spenderen steeds meer tijd op kantoor en steeds minder met de patiënt.' &ellipsis;
'Altijd dat gezeur van die patiënten'
Burnout bij psychiatrisch verpleegkundigen
Door het intensieve contact met patiënten met een chronisch psychiatrische aandoening lopen verpleegkundigen het risico om emotioneel op te branden. Maar het niveau van burnout bij verpleegkundigen in de verblijfspsychiatrie is niet hoger dan elders in de gezondheidszorg. Dat blijkt uit het proefschrift van M.E.W. Melchior. Werken volgens de principes van primary nursing heeft geen effect op de mate van burnout, maar vermindert wel het verloop op de afdelingen. Steun, duidelijkheid en autonomie kunnen burnout doen verminderen.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?