De roman als psychiatrisch handboek

'Ja, ik ben een apart geval,' zegt Wieg. 'Ik lijd aan een zeer ernstige vorm van obsessive compulsive disease (OCD). Allerlei checklists heb ik ingevuld, en alles wat je kán hebben, héb ik: paranoia, smetvrees, woede, hypochondrische angsten, de neiging onophoudelijk vragen te stellen, noem maar op. Ik ben een allround OCD-patiënt.'
Al sinds zijn derde levensjaar wordt Wieg geplaagd door de ziekte, die van zijn hoofd een 'sprookjesbos' heeft gemaakt. Ruim twintig jaar is hij ervoor behandeld, maar zonder succes. 'De psychiatrie heeft gefaald,' zegt Wieg. 'Ik heb alle denkbare vormen van therapie gehad, van gedragstherapie tot psychoanalyse. Maar het werkt niet. Ik begin er niet meer aan.' &ellipsis;