G. Glas, Academisch Ziekenhuis Utrecht
Eigenlijk is het vreemd gesteld met het postmodernisme. La condition postmoderne was, toen het in 1979 verscheen, zeker niet het belangrijkste werk dat Jean-François Lyotard had geschreven. Bovendien was wat Lyotard schreef allerminst nieuw. Evenmin leefde bij hem de wens auctor intellectualis te worden van een nieuwe stroming. Feitelijk is het postmodernisme ook nooit een min of meer homogene stroming geworden. Ze was het hoogstens voor de niet-filosofische buitenwacht. Bovendien, wat er homogeen aan was, was vooral het verzet tegen een gemeenschappelijke vijand: het idealisme en utopisme van de Verlichtingsfilosofie. &ellipsis;