Hij herinnert het zich nog goed. Hij was werkzaam in psychiatrisch ziekenhuis Vogelenzang, ergens midden in de revolutionaire jaren zestig. De revolutie had ook het ziekenhuis in haar greep. Van Ree, nota bene fel atheïst in die jaren, streed een eenzame strijd. Vóór behoud van het vak levensbeschouwing op de verpleegkundige opleiding. De leerlingverpleegkundigen wensten geen les meer van mijnheer de dominee. Godsdienst was uit, vrijheid was in. Van Rees pleidooi werd niet begrepen. En niet gepikt. De geest van de tijd was te sterk. En die geest keerde zich tegen elke geur van traditionele levensbeschouwelijkheid. &ellipsis;
Psychiater dr. Frank van Ree schrijft boek over levensbeschouwelijke vragen
De nieuwe levensbeschouwelijke golf
Een 'schreeuwende in de woestijn', zo voelde hij zich. Een eenzame dokter die met verbazing vaststelde hoe weinig betekenis de psychiatrie hechtte aan levensbeschouwelijke vragen. Zoveel verbazing dat hij, na lang aarzelen, besloot er een boek over te schrijven. Dat boek is er nu: Levensbeschouwing en psychiatrie. Paradoxaal genoeg op een moment dat het onderwerp eindelijk begint te leven. Ook in de psychiatrie. 'We worden ons bewust van onze ontworteling', zegt psychiater én pionier dr. F. van Ree.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?