Publiek vertoon van emoties: hysterie of harte kreet?

  • 7 min.
  • Basics
  • Maatschappij

De ingetogen Nederlander bestaat niet meer. We sluiten de gordijnen niet langer tegen inkijk van buiten. Integendeel, we tonen ons zieleleven met blij gemoed. Liefst breeduit voor de camera. ledereen mag ons zien en horen. Met de media als vergrootglas, die onze boodschap het land rondstuurt. Een ongeremde presentatie van ons intieme leven: dat is de nieuwe norm. Prof. dr. Gerrit Glas, psychiater in het universitair medisch centrum Utrecht (UMC) en bijzonder hoogleraar reformatorische wijsbegeerte aan de Leidse universiteit, analyseert 'uit de losse pols' over veranderde Hollandse zeden.

Hoe heeft het zover kunnen komen? Ach, oorzaken genoeg, volgens Glas: 'De afgelopen decennia is de scheiding tus sen privaat en publiek domein, dus tussen wat je publiekelijk doet en wat je voor jezelf houdt steeds sterker en duidelijker geworden. Zozeer zelfs dat we van een tweedeling kunnen spreken. Een gevolg van het wegvallen van het maatschappelijke middenveld. Vakbeweging, schoolverenigingen, organisaties rond politieke partijen, kerken. Instituties die een buffer vormden tussen de intieme familiesfeer en het openbare leven. Vroeger kanaliseerden we onze privé opvattingen via kerk of vereniging. Dat werkt niet meer.'&ellipsis;

Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen

Account aanmaken

Heeft u al een account?