Dementie hoort vooralsnog bij de psychiatrie

Zijn eerste demente patiënt ontmoette Cees Jonker aan het eind van de opleiding tot neuroloog in het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam. ‘Ik stond met twee linkerhanden’, herinnert hij zich.
‘Een neuroloog is gewend om met een reflexhamer, een watje en een speld een diagnose te stellen, maar met die attributen kon ik echt niks.’ Jonker had toen al een stage in de Valeriuskliniek gepland, waar prof. dr. J. Stam zich verdienstelijk had gemaakt op het gebied van de dementie. En hoewel neurologen in die tijd totaal niet waren geïnteresseerd in dementie, raakte Jonker erdoor gefascineerd.
Jonker bleef veertien jaar in de Valeriuskliniek werken als neuroloog van de afdeling Neuropsychiatrie. Tot verbazing van zijn voormalige opleider uit het Wilhelmina Gasthuis, prof. dr. W.&ellipsis;