Waarderen

Tijdens de behandeling is ze veertig geworden. Uitgebreid gevierd met het gezin. Ervan genoten. Ze heeft in haar leven vele depressieve episodes meegemaakt. Ook in de tussenliggende periodes was ze bijna alle dagen van de week somber. Haar denken bestond uit wat ze allemaal verkeerd deed en hoe slecht ze was. Geluk was voor anderen weggelegd, niet voor haar. Net als moeder had ze een onbereikbaar ideaalbeeld van hoe het leven kon zijn. Ze is getrouwd, heeft kinderen gekregen, die het ook nog goed doen. Maar ondanks haar, niet dankzij haar, zo vond ze. Tijdens de behandeling is ze steeds positiever in het leven komen te staan. Waardeert zichzelf nu. Voor het eerst. Dat de kinderen en haar man om haar geven ziet ze nu als haar verdienste. Er is nog maar een enkele dag in de week dat ze sombert. Terwijl dat een paar jaar geleden nog andersom was: een positieve dag was toen een uitzondering.
&ellipsis;