Met welke ogen kijken wij?

De ontmoeting met de ‘vreemde ander’ roept gemengde gevoelens op: fascinatie en nieuwsgierigheid, maar soms ook onzekerheid, afkeer en angst. Als het gedrag van een immigrant voor ons als hulpverlener niet te plaatsen is, ons bevreemdt of verwart, is het al te makkelijk om de patiënt ‘cultureel aan te kleden’. Met het risico dat hij of zij verdwijnt als individu, om als vertegenwoordiger van een cultuur ten tonele te verschijnen.