Eilandencultuur bij ernstige verslavingsproblematiek

Mevrouw X. drinkt veel, heel veel alcohol. Ze drinkt zoveel dat ze de deur niet meer uit komt en niet eet, maar enkel drinkt. Iedereen maakt zich zorgen: haar ouders, haar vrienden, haar huisarts en haar AWBZ-begeleiders.
Als psychiater van een kleine ggz-instelling ben ik bij de zorg betrokken. In mijn ogen is langdurige klinische behandeling noodzakelijk, want mevrouw hongert zichzelf uit. Elke vrijwillige vorm van hulp wordt echter systematisch ondermijnd door mevrouw zelf. Zij wil drinken en drinkt door.
Soms doet ze gekke dingen. Dan bellen de buren de politie. De politie schakelt vervolgens de ggz-crisisdienst in, die zegt dat er geen psychiatrisch beeld is op basis waarvan ze kan worden opgenomen. Mevrouw maakt minder lawaai en drinkt verder.&ellipsis;