Dit is mijn laatste column voor De Psychiater. Conform de nieuwe opzet krijg ik er meer woorden voor. Maar is de verlenging van een column een verbetering?
Uit het elan waarmee sommige collega’s zich in vergaderingen storten, blijkt dat velen dol zijn op veel woorden. Wie invloed wil hebben, moet er in elk geval voor zorgen niet te kort van stof te zijn.
Maar voor de column gelden andere wetten. Hoe groter de beperking, hoe groter de uitdaging aan de schrijver en hoe minder de belasting van de lezer. Daarom nu in plaats van één, drie ultrakorte columns en een rap.
De open deuren van de psychiatrie
&ellipsis;