Na ruim 25 jaar met de stroom mee te hebben gevaren, voelt de kinderpsychiatrie nu hoe het tij is gekeerd en de machtsverhoudingen zijn veranderd. Wij hebben te maken met nieuwe maatschappelijke paradigma’s als ‘marktwerking’ en ‘participatie’. Dat geeft ongekend grote druk op instellingen en zal gaan leiden tot ongelijkheid (in zorgverlening) tussen gemeenten en daarmee tussen burgers. Paul Frissen wees in een recente lezing over ‘de terugtredende overheid die steeds groter wordt’ op de tegenmaatregelen en toenemende controle die dan weer van de overheid te verwachten zijn. Voor de jeugd-ggz bepalen ‘transitie, transformatie en de poëtische leuze één gezin, één plan, één regisseur’ nu de koers. Het doet aan de kaderdiscipline van een volksrepubliek