Maandenlang was ik ‘opgenomen’ in de leefgemeenschap van depressieve patiënten, de afdeling waar zij direct na hun suïcidepoging/- dreiging verder werden behandeld om een veilige terugkeer in de maatschappij mogelijk te maken. Ik heb nog nooit zo veel gerookt als tijdens die drie maanden coschappen. Van ‘s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Alle medewerkers rookten en de meeste patiënten ook, of zij begonnen eraan, uit pure verveling.&ellipsis;
Geef psychiatrische patiƫnten niet op
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?