De ggz werd geconfronteerd met het begrip ‘hoofdbehandelaar’. De veldpartijen kwamen er niet uit. Dus, de minister schreef een brief.
Aanleiding was de affaire Europsyche: niet-BIG-geregistreerde behandelaars declareerden er lustig op los. Sommige psychiaters bleken bereid DBC’s te openen. Onder hun naam werden deze ‘behandelingen’ gedeclareerd: de verlengde-armconstructie. Marktwerking in de zorg roept nou eenmaal perverse prikkels op, ook bij onze beroepsgenoten. De ‘hoofdbehandelaar’ moest dat gaan voorkomen.
Maar er ontstond chaos op de werkvloer: steeds meer bomen en geen bos meer in zicht. In ggz-instellingen doken ‘hoofdbehandelaren’ op met wel 200, 300 patiënten in hun caseload. Zij legitimeerden voortaan de DBC’s. Eén hoofdbehandelaarconsult per jaar volstond en kon rekenen op het fiat van de zorgverzekeraar: de verlengde arm werd
INGEZONDEN
Van hoofdbehandelaar naar regiebehandelaar
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?