Uitbehandeld is niet hopeloos

  • 5 min.
  • Beroepsuitoefening

Wat bedoelen we wanneer we zeggen dat een patiënt is ‘uitbehandeld’? Als genezing te hoog gegrepen is, wat is er dan nog wél mogelijk? Deze maand organiseren psychiaters en emeritus hoogleraren Frank Koerselman en Jan Swinkels een congres over dit thema in Amsterdam. In het UMC Utrecht werkt Koerselman samen met het team van dr. Metten Somers aan een pilot over de vraag: wat te doen als een patiënt niet meer beter kan worden?

Onlangs maakte hij het nog mee, vertelt Somers: een patiënte die kampte met langdurige en ernstige depressies, bij wie een reeks ECT-behandelingen geen verbetering opleverden. Met lood in de schoenen besloot hij haar te vertellen dat het beter was de behandelingen te staken. ‘Goddank’, reageerde ze. ‘Ik was zo bang dat je zou zeggen: we gaan nog een half jaar door. Ik ga kijken hoe ik ermee omga dat ik misschien nooit meer beter word.’ Het was een eyeopener voor hem: ‘Je hoeft niet altijd een oplossing te hebben.’

Hoe lastig is het voor psychiaters om dat toe te geven?

&ellipsis;

Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen

Account aanmaken

Heeft u al een account?