Toveren in de psychiatrie

Mijn vader heeft een natuurlijk talent voor omgang met kinderen. In zijn handen worden steentjes als vanzelf snoepjes, in zijn wereld woont er in elke boom een tovenaar, een elf of een kabouter. Mijn hele kindertijd leefde er in de molen tegenover ons een oud mannetje. Heel oud én schuw, dat wel, want tijdens onze wandelingetjes zag mijn vader hem soms, maar ik nooit. Het bleef desondanks toch fascineren.