In het tweede en laatste rapport van de eerste wetsevaluatie van de Wet verplichte ggz (Wvggz) en Wet zorg en dwang (Wzd) worden scherpe conclusies getrokken. De kritiek gaat met name over de complexiteit en uitvoerbaarheid van de Wvggz en daarmee ook over de haalbaarheid van de doelstellingen; onder meer blijkt dat de rechtspositie van de patiënt geschaad wordt. Bovendien zijn de tijd en kosten die de Wvggz met zich meebrengt voor geneesheerdirecteuren, zorgverantwoordelijken en onafhankelijke psychiaters, enorm. Dit sluit aan op de zorgen die de NVvP al in de fase van totstandkoming van de Wvggz heeft geuit. De NVvP sluit zich dan ook aan bij het rapportadvies om de wetten mean and lean te maken: wat niet bewezen doelmatig is, moet geschrapt worden, wat niet werkbaar is moet vereenvoudigd worden en voorzien van de noodzakelijke randvoorwaarden. Minister Helder komt begin 2023 met een beleidsreactie.
