Tijdens deze hete zomer heeft het bestuur van onze vereniging hard meegeschreven aan een nieuw integraal zorgakkoord. Als het aan beleidsmakers ligt, komt er een sterke nadruk op preventie. Met als optimistisch idee dat preventie de zorg over een aantal jaren wellicht overbodiger (en goedkoper) zal maken. Op zich een begrijpelijke redenering, maar afbraak van zorgvuldig opgebouwde specialistische kennis leidt tot onnodige maatschappelijke en emotionele lijdensdruk. Het is knokken om de hoogspecialistische en complexe zorg te behouden. Zoals Niels Mulder in zijn column stelt: dat vraagt om bezinning en actie tegelijk. Daarvoor biedt dit nummer van De Psychiater stof tot nadenken.
In de rubriek De psychiatrie in 2050 spreekt David van den Berg de hoop uit dat classificering van psychische aandoeningen irrelevant wordt; dat modellen en taal aangepast worden aan