De resultaten van het onderzoek (Exploring the genetic overlap between twelve psychiatric disorders), die werden gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Genetics, tonen aan dat een meta-analyse van een groot aantal verschillende kenmerken niet per se iets zegt over individuele kenmerken. Dit komt doordat kenmerken met een groter statistisch gewicht of een specifieke genetische opbouw een buitenproportionele invloed hebben op de uitkomst van dit soort analyses. Om toch inzicht te krijgen in de genetische overeenkomsten bij mensen met verschillende psychiatrische stoornissen, kozen de onderzoekers voor een alternatieve aanpak, waarbij ze steeds twee stoornissen met elkaar vergeleken op meerdere genetische niveaus. Hierdoor lukte het genetische varianten, genen en genoomgebieden die verschillende psychiatrische kenmerken met elkaar gemeen hebben, te identificeren. Ook ontdekten ze bij een meerderheid van de onderzochte stoornissen een verrijking van genetische signalen in geconserveerde gebieden. De onderzoekers stelden significante gelijkenissen vast – niet zozeer tussen alle twaalf stoornissen, als wel tussen de onderzochte paren. Schizofrenie en bipolaire stoornis vertoonden de grootste overeenkomst.
Bron: www.nature.com
