In de Hermitage is in maart dit jaar het Outsider Art Museum geopend. Folder en teksten aan de wand proberen duidelijk te maken dat bezoekers ‘in een wilde achtbaan van internationale kunstenaars’ een compleet nieuwe wereld binnenrijden, waarin de psychiatrische achtergrond van de kunstenaars niet van belang is en de kunstwerken op zich beoordeeld moeten worden, als unieke representatie van de binnenwereld van de betreffende artiesten. Ik doe mijn best deze instructies te volgen, maar dit roept toch vragen op. Als de psychiatrie niet van belang is, waarom dan de aanduiding ‘outsider’? En kunstwerken zijn toch haast per definitie representaties van iemands gevoels- en/of gedachtenleven?
&ellipsis;