'Verklaren' versus 'begrijpen': de problematiek gecatalogiseerd

Een psychiatrische diagnose is pas 'nuttig' als daarin drie dimensies verweven zijn: de symptomatologie, de objectieve biologische en andere wetenschappelijke 'feiten', en de persoonlijke evaluatie van de patiënt. Deze laatste dimensie is individueel bepaald, en is dus niet in algemene schema's te vatten. 'Evidence-based' psychiatrie kan dus nooit leiden tot gestandaardiseerde benaderingen van patiënten. Dat blijkt uit het wetenschapsfilosofische proefschrift 'Dimensies van een nuttige diagnose' van A.W. Goedhart. Hij ging op zoek naar de fundamenten van de psychiatrische wetenschap.