'Toen ik psychiater werd, in 1978, was onderzoek doen in de psychiatrie nog heel ongebruikelijk, zeker buiten de academische ziekenhuizen,' vertelt Nolen. 'Ik ben opgeleid in APZ Bloemendaal, in Den Haag. Daarna kreeg ik daar de mogelijkheid een onderzoeksafdeling op te zetten.' Als student had hij al enige ervaring met wetenschappelijk onderzoek: hij infecteerde konijnenogen met het herpesvirus en bestudeerde het effect van verschillende oogdruppels. Maar de manier waarop hij hierover vertelt, geeft aan dat deze wijze van experimenteren hem niet helemaal beviel. &ellipsis;
Dr. W.A. Nolen over de manisch-depressieve stoornis
Nieuwsgierig naar het individu en naar wetmatigheden
Niet genoeg patiënten vinden voor een onderzoek is voor hem af en toe een nachtmerrie, want zonder onderzoek kan hij niet. Maar zonder relevantie voor de patientenzorg zou het onderzoek hem niet trekken. Dr. W.A. Nolen, psychiater aan de H.C. Riimkegroep in Utrecht, is een bevlogen onderzoeker, die zich samen met enkele Amerikaanse instituten heeft gericht op een tot nu toe onderbelichte aandoening: de manisch-depressieve stoornis.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?