Het einde

Toen ik deze korte bijdrage voor het decembernummer ging voorbereiden, hoorde ik ineens in mijn hoofd het liedje 'Dit is het einde, dat doet de deur dicht, daar zijn geen woorden voor... ' enzovoorts. Ik weet eerlijk gezegd niet van wie dat liedje is en waar het vandaan komt, maar ineens dreunde het maar in mijn hoofd rond; akoestische hallucinaties?
'Het einde!' is een uitspraak die kan aangeven dat men verzadigd is, genoeg heeft gehad, zich eigenlijk niet goed kan voorstellen dat er nog iets komt wat lekkerder smaakt dan wat men zojuist gegeten heeft, wat dat dan ook was. Het is de situatie waarin spanningsonlust overgegaan is in ontspanningslust - en voordat ik het weet, zit ik midden in de drifttheorie van Freud. Echter is die theorie nog wel geldig, zo flitst door mij heen, en hoe staat het met die vele andere theorieën en opvattingen die ons vak de afgelopen eeuw 'geteisterd' hebben? &ellipsis;