'Net als sommige andere kinderen van de jaren zestig ben ik opgevoed voor een tijd die nooit is gekomen: een tijd waarin prestatie- en carrièredwang, status, macht en maatschappelijke ongelijkheid zouden zijn vervangen door authenticiteit, creativiteit, vrijheid en gelijkheid. In de jaren tachtig ontdekte ik dat er een heel andere tijd was gekomen. In de jaren negentig ging ik mij afvragen of er werkelijk zoveel verschil was tussen toen en nu.' Met deze zinnen opent het boek Het zelfontplooiingsregime. De actualiteit van Dennendal en de jaren zestig, waarop Evelien Tonkens (1961) eerder dit jaar aan de Katholieke Universiteit Nijmegen promoveerde. 'Inderdaad zit er wel een persoonlijke motivatie achter dit onderzoek', bekent Tonkens. 'Voor velen zijn de jaren zestig een ijkpunt in het geheugen. Vaak wordt er tegenwoordig negatief over die periode gedaan. Als product van de jaren zestig wilde ik
De ontwikkeling van het zelfontplooiingsstreven in de GGZ
De actualiteit van de jaren zestig
De ontwikkeling van het zelfontplooiingsstreven in Nederland is mooi waar te nemen in de veranderingen die de afgelopen vijftig jaar plaatsvonden in de GGZ. Sociaal cultureel wetenschapper dr. E.H. Tonkens concludeert dat veel van het omstreden gedachtegoed uit de jaren zestig inmiddels gemeengoed is geworden in de GGZ. 'De jaren zestig zijn dus minder een irrelevante, malle periode geweest dan sommigen ons willen doen geloven.'
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?