Desoriëntatie in persoon

Collega Herman Sno uit Zaanstad stuurde mij onlangs een e-mail met de volgende inhoud: ‘Laatst had ik met Henry Dijkstra (een andere collega uit Zaanstad, opgeleid in Leiden; MWH) een discussie over het begrip “desoriëntatie in persoon”. Kennelijk leert men in Leiden dat het hierbij uitsluitend om oriëntatie in de eigen persoon gaat. Men onderzoekt dit door te vragen naar de personalia (zo staat het ook in jouw boek). In Amsterdam heb ik geleerd dat desoriëntatie in persoon ook de personen in de omgeving kan betreffen. Desoriëntatie in persoon begint mijns inziens met desoriëntatie ten aanzien van de personen in de omgeving, en het bewustzijn moet wel heel erg gestoord zijn, wil de patiënt ook zijn eigen personalia niet meer weten. Ik heb er wat boeken op nageslagen, maar nog geen duidelijkheid over verkregen.’
Inderdaad, Sno heeft gelijk, in &ellipsis;