Vermaatschappelijking op zijn Italiaans

Op het hoogste punt van de beklimming van een col in de buurt van Cortona woonden een 90-jarige man, zijn 73-jarige en al demente echtgenote en hun illegale Albanese oppas.Wij stonden uit te puffen van een zware beklimming, toen het uit de zwarte wolken keihard begon te regenen. De oude man was op ons stemgeluid afgekomen en bood ons, kletsnat en wel, een schuilplaats in zijn schuur. Het was een grote stoffige en rommelige ruimte die onderdak gaf aan allerlei spullen én verschillende vaten wijn.Hij gaf ons zijn eigengemaakte wijn te proeven. Ofschoon wij tegensputterden – wij moesten nog een heel eind verder en konden dus niet te veel drinken – schonk hij de glazen in een ijltempo steeds opnieuw vol. De wijn smaakte opperbest en wij zagen al snel niet meer tegen de rest van de tocht op.&ellipsis;