Halverwege de jaren negentig kwam het boek De Therapeut van Yalom uit; ik kan me herinneren dat ik het met plezier heb gelezen. Er kwamen herkenbare situaties in voor, zowel wat betreft de omgang van collega's onderling als wat betreft moeilijk hanteerbare zaken in de spreekkamer. Het boek liet een cynische indruk bij mij achter, als een soort slapstick van de therapiewereld. Nu, meer dan tien jaar later, heb ik het herlezen. Ik vertel wat over mijn indrukken.
Echtheid
De Nederlandse titel dekt de lading, het boek is te lezen als de ontwikkelingsgang van een psychotherapeut, we zien hoe hij zich gedraagt in de spreekkamer, nemen kennis van zijn gedachten over patiënten en over allerlei nosologie, horen zijn duidingen en weten wat hij voelt. De oorspronkelijke titel is wat specifieker (Lying on the couch), hij refereert aan een