Het einde van de psychotherapie door Paul Verhaeghe

Het boek Het einde van de psychotherapie van Verhaeghe heeft vooral in de lekenpers (zie bijvoorbeeld NRC van 5 november 2009) veel lof geoogst: ‘Verhaeghe bewijst dat Freud nog springlevend is’ en ‘ADHD en PDD-NOS zijn onzindiagnoses’. De toon is gezet.
De auteur is werkzaam als hoogleraar en psychoanalyticus in Gent. Hij is een adept van een stroming die in Nederland nauwelijks nog aanhangers heeft, de Lacaniaanse psychoanalytische psychotherapie.
Verhaeghe toont zich een verdrietig man. Hij sombert in het boek uitvoerig over de huidige maatschappij in het algemeen en het vak van psychotherapeut in het bijzonder. De jeugd verloedert, er werden nog nooit zoveel pillen verstrekt en de psychotherapie staat op het punt te verdwijnen.
&ellipsis;