Stel, je hebt een verwarde patiënt op een acute afdeling. Stel, die patiënt is ook een gevaar voor zichzelf en voor anderen. En stel, die patiënt weigert behandeling.
Dan denkt u misschien: ‘Kwestie van een dwangbehandeling aanvragen.’ En inderdaad, zo geschiedde.
Een second opinion door een onafhankelijk psychiater, kennisgeving behandelaar 38c ingevuld (het juridisch document waarmee de patiënt formeel in kennis wordt gesteld van de dwangbehandeling) en vervolgens ... een telefoontje van de patiëntenvertrouwenspersoon. Of ik de dwangbehandeling wil uitstellen tot de zitting van de Klachtencommissie? Nou ja, met frisse tegenzin natuurlijk. Ik ben geen dokter geworden om lijdzaam toe te zien hoe ernstig zieke patiënten verpieteren, maar vooruit, het komt niet op één of twee dagen aan.