Als ik voor deze editie van De Psychiater een sleutelwoord zou willen kiezen, dan wordt het ‘positionering’, positie kiezen, positie innemen. Die keuze wordt niet alleen ingegeven door het vierde interview in mijn reeks gesprekken over de crisis in de psychiatrie en hoe het verder moet. Deze keer komt Witte Hoogendijk uitgebreid aan het woord (pagina 26). En als iets zijn visie weergeeft dan is het dat gekozen sleutelwoord. Niet alleen onze positionering trouwens, bedoeld in actieve zin: positie kiezen en nemen, maar ook de legitimering van die positie in de geneeskunde vanuit de neurowetenschappen. Ondertussen beginnen zich lijnen af te tekenen in die