Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) is een psychiatrische aandoening die wordt gekarakteriseerd door aanhoudende gedachten of beelden (obsessies) en repeterende handelingen (compulsies). OCS komt voor in ongeveer twee procent van de algemene bevolking. In ernstige gevallen zijn de obsessies en compulsies tot wel 16 uur per dag aanwezig, hetgeen leidt tot ernstig lijden en beperkingen in het dagelijks functioneren. De reguliere behandeling van OCS is tweeledig; enerzijds kan OCS behandeld worden met medicatie, anderzijds wordt OCS behandeld met cognitieve gedragstherapie (CGT). Hoewel behandelingen in de meeste gevallen effectief zijn, reageert ongeveer tien procent van de patiënten niet of onvoldoende op verschillende vormen van behandeling. Dit kan leiden tot een zeer lage kwaliteit van leven en zelfs suïcidaliteit. Na een jaar behandeling met DBS namen dwangklachten met 40 procent af en ook angst en depressie halveerden. Dit effect hield aan na drie tot zelfs twaalf jaar. Ook hadden patiënten op de lange termijn een betere kwaliteit van leven en functioneren. Daarnaast werd gevonden dat patiënten die op jongere leeftijd al last kregen van dwang- en/of een persoonlijkheidsstoornis hadden, minder goed reageerden op DBS. Patiënten met goed inzicht in hun eigen klachten reageerden juist beter.
Bron: Amsterdam UMC
