Meer investeren of een grote stapel brieven

Laatst deed ik een beoordeling crisismaatregel. De patiënt lag in een extra beveiligde kamer (EBK) – de voormalige separeer. Mij was verteld dat de man – 60+, bekend met langdurige psychoses en een licht verstandelijke beperking – thuis zijn vrouw had geslagen. Tot dan toe had hij met niemand willen praten. De politie had hem met overmacht moeten meenemen.

Sporten is niet mijn sterkste kant. Bewegen is belangrijk, en daarom lukt het me om iedere dag gemiddeld zo’n 7.000 stappen te zetten. Maar los van af en toe wat fietsen en tennissen met een clubje vrienden, heb je het dan ook wel gehad. Mijn fysieke lenigheid train ik dus maar weinig.

‘Oei!’ was mijn eerste reactie toen ik de titel Ik heb nog nooit een psychiater in een verpleeghuis gezien las boven het interview met Uco Koopmans (in de rubriek Door de ogen van, De Psychiater 6/2023, red.). Oh jee! Zijn hele carrière heeft hij geen psychiater in het verpleeghuis gezien, dacht ik. Het liefst zou ik nu een betoog willen houden dat Uco Koopmans het misschien niet helemaal goed gezien heeft, dat hij een eenzijdige indruk heeft, dat hij wellicht beter in het verpleeghuis moet navragen hoe hij de psychiater kan spreken. Maar hij heeft gewoon een punt!