‘Niet pluis’ in de psychiatrie

Dit nummer gaat over euthanasie. Geen vrolijk onderwerp. Als voorzitter heb ik er regelmatig mee te maken, door vragen uit de media, van collega’s en door beleidsactiviteiten die we samen met leden op dit gebied ondernemen.

Mijn middelbare school had de richting vwo met Latijn, een soort ‘gymnasium light’. Dit vak vond ik niet per se het leukste, maar het leek me handig voor de studie geneeskunde. Bijkomend voordeel is dat je makkelijker vaak voorkomende spreuken kunt vertalen. Net als het bekende Veni vidi vici gaat het vaak om strijdlustige spreuken. Waarschijnlijk omdat het in die literatuur nogal eens om strijdtonelen ging.

Laatst deed ik een beoordeling crisismaatregel. De patiënt lag in een extra beveiligde kamer (EBK) – de voormalige separeer. Mij was verteld dat de man – 60+, bekend met langdurige psychoses en een licht verstandelijke beperking – thuis zijn vrouw had geslagen. Tot dan toe had hij met niemand willen praten. De politie had hem met overmacht moeten meenemen.