Op dit moment doe ik patiëntenzorg in de crisisdienst in Rotterdam. Daar zien we een diverse patiëntengroep met als gemeenschappelijk kenmerk dat iedereen binnen 24 uur psychiatrische hulp nodig heeft. En dat lukt. Onze crisisdienst draait goed, mensen willen er graag werken en ook ik doe het werk met plezier.
Waardoor is deze werkplek zo in trek? Naast prettige collega’s, gevarieerd werk, en behoorlijk wat professionele autonomie, kunnen we meestal voldoende tijd nemen voor patiënten. Er is een goede triage, we hebben een proces-volgend elektronisch patiëntendossier, met beperkte en zinvolle administratie, en een auto voor huisbezoeken. Onder deze voorwaarden, financieel mogelijk gemaakt door afspraken in het kader van de generieke module Acute psychiatrie (GMAP), is het makkelijk om het motto ‘de crisisdienst raakt nooit in crisis’ aan te houden.
Natuurlijk is een organisatie-eenheid zoals de crisisdienst niet zomaar te vergelijken met andere afdelingen. Die hebben vaak te maken met een hoge werkdruk, nauw samenhangend met wachtlijsten. Wanneer hoge werkdruk gepaard gaat met minder eigen zeggenschap en weinig ontwikkelmogelijkheden door nascholing – zoals bijvoorbeeld voor verpleegkundigen het geval is – dan treedt de bekende negatieve vicieuze cirkel op: gebrek aan werkplezier leidt tot personeel dat vertrekt van afdelingen of zelfs uit de sector, met een toegenomen werkdruk voor de achterblijvers tot gevolg. Het aantal vacatures in de ggz is nog nooit zo hoog geweest en er verdwijnen jaarlijks meer mensen uit de sector dan erbij komen.
Bij de diverse overlegtafels, waar beleid wordt gemaakt en waar we als vereniging onze invloed kunnen uitoefenen – en velen van u zullen dit doen binnen de eigen werksetting – zet de NVvP vol in om dit tij te keren. We leggen de nadruk op vertrouwen en autonomie voor de professional, en medezeggenschap voor diezelfde professional. Maar ook op – erg weerbarstig – minder overbodige administratie en het regelen van betaaltitels voor (onderlinge) consultatie om heen en weer verwijzingen te voorkomen.
Terug naar mijn eigen werkplek. Plezierig werken trekt collega’s aan, verdeelt de werkdruk en verhoogt de kwaliteit en de kwantiteit van het werk. Dat maakt dat we trots zijn op onze afdeling; zie hier de spiraal naar boven.
Ik noem het de magie van werkplezier. Het levert zoveel meer op dan alleen maar fijn werken. Voor nu wens ik u eerst gezellige feestdagen, en daarna voor 2024: veel… werkplezier!
