Mijn columns gaan de laatste tijd wel vaker over onze verbouwing en verhuizing. Die eisen dan ook bijna alle vrije tijd op. En er zijn veel parallellen met werk. Zo ook deze.
Ons nieuwe huis kent bouwkundige mankementen; velen zullen dat herkennen. We hebben een grote raampartij op het westen waar wind en regen vrij spel hebben. Op zich mooi; het lijkt alsof die compleet onder water staat wanneer het hard regent. Maar wat blijkt, het lekt. Niet op één plek, maar op meerdere. We weten niet of dit komt door het raam, de sponning, de kit, het dak of iets anders. De loodgieter en kozijnenman zijn al een paar keer geweest, maar dicht is het nog steeds niet. Telkens wanneer ze iets gedaan hebben, lekt het weer op andere plekken. Het raam blijkt een veelkoppig monster.
In onze sector zitten we ook met die veelkoppige monsters, al zijn ze vanzelfsprekend van een andere orde. Ik noem er een paar: de wachtlijsten, de bureaucratie, het personeelstekort en lastige financieringsstelsels. Komen we daar ooit van af?
Kim Putters, een van de meest invloedrijke Nederlanders en voorzitter van de Sociaal-Economische Raad, benoemde onlangs dat er inmiddels talloze rapporten zijn verschenen met analyses en oplossingen over dit soort monsters, maar dat het niet lukt om die oplossingen ook uitgevoerd te krijgen. We zijn een ‘praatland’ en geen ‘doeland’.
Binnenkort hebben we ons Voorjaarscongres met als thema Building connections together! Dat lijkt me een mooi thema en deze richting biedt perspectief voor hoe we aan oplossingen voor bovenstaande problemen kunnen werken.
Het gaat in de bedoelde rapporten over meer vertrouwen in plaats van wantrouwen en meer samenwerking en afstemming in plaats van concurrentie en versnippering. Het integraal zorgakkoord (IZA) is een dappere poging, maar dit werkt alleen wanneer we in de zorg niet slechts aan het raam werken, maar ook aan het dak, en liefst breder: óók aan het klimaat. Anders krijgt dat raam het bij de tropische regenbuien die op ons afkomen het alleen maar zwaarder te verduren. Dus: meer preventie, meer vertrouwen met minder papierwerk, en beter samenwerken over domeinen heen. Er is veel consensus dat het die kant op moet. Nu alleen nog de uitvoering… Wie weet worden we dan wel de Joris die op miraculeuze wijze de veelkoppige monsters verslaat.
