‘We kunnen meer bereiken als we onze krachten bundelen’

Naast een steengoed wetenschappelijk programma voor bijscholing, ziet Birit Broekman het congres ook als een ultiem middel voor contact en verbinding. Enorm belangrijk in deze periode, want de maatschappelijke omstandigheden zijn zorgelijk, zegt ze. ‘We hebben de oorlog, vluchtelingen, energiecrisis, klimaatcrisis en inflatie. Alleen samen kunnen we daar iets aan proberen te doen. In ons vak geldt hetzelfde. De zorg komt steeds meer onder druk te staan. We moeten meer integraal samenwerken, onder meer door de medische, verpleegkundige en ervaringsdeskundige expertise beter met elkaar te verbinden. Ook is een betere verbinding tussen ggz en ziekenhuizen van belang. Want ziektebeelden houden zich nu eenmaal niet aan de grenzen van een vakgebied. Op wetenschappelijk vlak zien we dat consortia steeds belangrijker worden. En met PSYience Live proberen we visies van de wetenschapper, clinicus en patiënt te verbinden. Allemaal voorbeelden dat we meer kunnen bereiken als we onze krachten bundelen en verschillende perspectieven integreren.’

Building connections together! is het motto. Waarom is gekozen voor een Engelse kreet?

‘Om eerlijk te zijn bekt dat net wat lekkerder, maar afgezien daarvan kozen we voor het Engels omdat samenwerking geen grenzen kent. Internationale samenwerking wordt steeds meer gestimuleerd en we staan wereldwijd ook dichter bij elkaar dan ooit, mede door alle technische mogelijkheden die tijdens de COVID-19-pandemie een vlucht hebben genomen.’

Hoe zien we verbinding terug op het congres?

‘Nou, in de eerste plaats omdat we elkaar dan allemaal weer zien, fysiek. Dat blijft, denk ik heel belangrijk in deze “digitaliserende” wereld. Het is naast een wetenschappelijk congres immers ook het congres van onze vereniging. Zo is er nauw contact tussen het bestuur, de diverse werkgroepen en afdelingen van de NVvP. Op het congres is er de mogelijkheid te netwerken en te leren van elkaar en nieuwe inzichten op te doen. Het is elk jaar weer bijzonder om te zien hoeveel collega’s goede abstracts insturen om hun kennis op het congres te kunnen delen. Daarnaast zoeken we ook verbinding met verenigingen buiten de NVvP, zo werken we bijvoorbeeld samen met De Jonge Psychiater en organiseren we een VJC Sponsorloop voor de stichting Zelfbeschadiging. En patiëntenvereniging MIND helpt ons bijvoorbeeld om in panels de ervaringsdeskundigheid te borgen.’

Het congres is een ultiem middel voor contact en verbinding

Inclusiviteit en diversiteit zijn ook een belangrijk onderwerp. Wat kunnen we daarvan verwachten?

‘Een van onze keynote speakers is Sarah Vinson. Zij heeft interessante bevindingen over sociale ongelijkheid. Daarnaast hebben we zowel aandacht voor jonge onderzoekers en aankomend talent als voor oude meesters en gevestigd talent. En de werkgroep sekseen genderdiversiteit krijgt een podium tijdens het congres. We zijn in ons vak nog niet waar we moeten zijn wat betreft inclusiviteit, al maken we wel stappen.’

Waar verheugt u zich op tijdens het congres?

‘Op de inhoudelijk rijke samenstelling van het congres, met expliciete aandacht voor team based science, matchmaking en diversiteit, waarbij verschillende vormen van wetenschap het podium krijgen met innovatie en patiëntenparticipatie. We hebben interessante keynote speakers. Naast Sarah Vinson hebben we Andrew Newberg uitgenodigd. Hij is een bekende onderzoeker en schrijver van bestsellers, en deelt zijn bevindingen over de neurobiologie van religieuze en spirituele ervaringen. Jeremy Coid uit Londen neemt ons mee in de wereld van de forensische psychiatrie. Daarnaast hebben we ook weer fantastische sprekers van eigen bodem: Hollands Glorie. En Wiepke Cahn zal de Pieter Baan lezing uitspreken. Uiteraard verheug ik me er natuurlijk ook op om iedereen weer te zien!’

Vertel eens iets meer over team based science, dat komt ook aan de orde tijdens het congres.

‘Psychiatrie is een holistisch vak dat zowel het psychische, somatische en het sociaalmaatschappelijke domein bestrijkt. Dat maakt het ook zo boeiend. Een multidisciplinaire aanpak kan deze domeinen verbinden, wat tot synergie kan leiden. Het idee is dat door team based science – het samenwerken van onderzoekers of onderzoeksgroepen uit diverse disciplines – wetenschappelijke doorbraken kunnen worden bereikt die niet aan het licht waren gekomen als deze individuele sterktes en expertises elkaar niet hadden versterkt. Het is dus een pleidooi voor meer samenwerking tussen onderzoekers met juist veel diversiteit in expertise.’

Dit is tevens uw laatste congres als voorzitter van de CWA. Hoe kijkt u op die periode terug?

‘Mijn voorzitterschap begon in een roerige periode met corona, waardoor we het eerste jaar het voorjaarscongres noodgedwongen moesten uitstellen. Vorig jaar mochten we het jubileumcongres organiseren, dat was een congres met een gouden randje. Het jubileum hebben we een jaar lang gevierd en dat sluiten we nu in het voorjaar van 2023 af. Een mooi moment om het stokje over te dragen. Ik vond het erg leuk om te doen, en ben bijgestaan door een geweldig team natuurlijk!’

Wat heeft u ervan opgestoken?

‘Je leert veel als voorzitter van de Commissie Wetenschappelijke Activiteiten. Het richting kunnen geven aan wetenschap binnen de psychiatrie en bepaalde zaken op de kaart kunnen zetten, geeft veel voldoening. Ik heb een netwerk kunnen opbouwen en veel contact met bestuursleden gehad. Soms zijn er ook lastige situaties waarvan je kunt leren. Zo is het niet mogelijk om iedereen een podium te bieden en moeten er belangen worden afgewogen. Maar het leukste blijft om te werken met de CWA-leden, het is een heel enthousiast team met veel ambitie!’

Gaat u helemaal uit de commissie?

‘Ja, na een jaar lidmaatschap van de CWA en drie jaar voorzitterschap is het tijd voor nieuwe uitdagingen, waar ik ook weer naar uitkijk. Focus op mijn eigen onderzoekslijnen heeft daarbij de prioriteit. Ik doe veel onderzoek in het ziekenhuis naar angst en depressie in diverse patiëntpopulaties, in samenwerking met verschillende specialismen. En als ziekenhuispsychiater ben ik werkzaam op integrale poliklinieken waarbij we de meerwaarde van multidisciplinaire zorg onderzoeken. Daarnaast houd ik me bezig met verdiepend onderzoek op het gebied van zwangerschapspsychiatrie en de invloed van geslachtshormonen. Daarvoor heb ik straks weer meer tijd. En natuurlijk niet te vergeten voor mijn gezin!’